|
|
|
|
disroot
verb
1) ძირფესვიანად / ფესვებიანად მოთხრა (მოთხრის);
2)...
disrupt I
adjective
პოეტ. გახეული, გაგლეჯილი; დანგრეული.
disrupt II
verb
ძირის გამოთხრა (˂გამო˃უთხრის), დანგრევა; ჩაშლა;...
disrupter
იხ. disrupt II + -er² I 1.
disruption
noun
1. 1) ძირის გამოთხრა; ჩაშლა;
2) დაღუპვა, დაქცევა;...
disruptive
adjective
1. ძირს რომ უთხრის, დამანგრეველი;
2...
disrupture
იშვ. = disruption.
dissatisfaction
noun
დაუკმაყოფილებლობა; უკმაყოფილება; grave / serious /...
dissatisfactory
adjective
არადამაკმაყოფილებელი; უკმაყოფილების /...
dissatisfied
adjective
დაუკმაყოფილებელი, უკმაყოფილო; უკმაყოფილებას რომ...
dissatisfy
verb
ʘ არ აკმაყოფილებს; უკმაყოფილებას იწვევს.
dissceptre
verb
წიგნ. ტახტიდან ჩამოგდება (ჩამოაგდებს).
disseat
verb
წიგნ. 1) დამხობა (˂და˃ამხობს) ქვეყნის მმართველისა;
2)...
dissect
verb
1. 1) გაჭრა (გაჭრის), გაკვეთა;
2) სპეც. პრეპარაციის...
dissected
adjective
1. 1) გაჭრილი, გაკვეთილი;
2) ერთმანეთთან შესაერთებელი...
dissecting
adjective
გამჭრელი, რომ ჭრის, გამკვეთი.
dissecting knife
noun
(pl -knives [-naɪvz]) მედ. ანატომიური სკალპელი.
dissecting room
noun
მედ. სასექციო ოთახი.
dissection
noun
1. სპეც. 1) გაჭრა, გაკვეთა, გაპობა;
2) პრეპარირება...
dissective
adjective
რომ არჩევს / აანალიზებს; შემადგენელ ნაწილებად დამშლელი.
dissector
noun
1. პროზექტორი;
2. სპეც. სასექციო ინსტრუმენტი.
disseise
verb
იურ. უძრავი ქონების ფლობის უფლების უკანონოდ დარღვევა...
disseisee
noun
იურ. პირი, რომელსაც უკანონოდ აქვს ჩამორთმეული უძრავი...
disseisin
noun
იურ. უძრავი ქონების ფლობის უფლების უკანონო (ზოგჯერ...
disseisor
noun
იურ. პირი, რომელიც უკანონოდ ართმევს (ვინმეს) უძრავ...
disseize
= disseise.
disseizee
= disseisee.
disseizin
= disseisin.
disseizor
= disseisor.
dissemblance
noun
მოძვ.
1. მსგავსების არარსებობა; განსხვავება;
2...
|
|
 |
|
 |
|
| |
|
|
უკანასკნელი დამატებები
