Recent Additions

	anthroponoticanthroponosisgreater snipegreat snipeEuropean ComissionCouncil of the European UnionEuropean CouncilCouncil of Europesmooge I, IIrabbit holesmoodgersmoodge IIsmoodge Ipioneering IIsharon fruit

Other Dictionaries

	R, r				‹‹ ‹ ... 136 137 138 139 140 ... › ››

	revelation noun 1. გახსნილი / გა(მო)მჟღავნებული / გამოაშკარავებული /... revelational adjective რელიგ. გამოცხადებითი. revelatory adjective მამხილებელი; they provide us with revelatory... reveler ამერ. = reveller. reveller noun მომლხენი, მოქეიფე; დროსტარების / ღრეობების მოყვარული... revelry noun 1) მოლხენა, მხიარულება, ხმაურიანი დროსტარება; 2)... revenant noun მოჩვენება, აჩრდილი; the woman, dying in a state of... revendication noun იურ. რისამე დაბრუნების ან აღდგენის მოთხოვნა (განსაკ... revenge I noun 1. შურისძიება, შურისგება; სამაგიეროს გადახდა / მიზღვა;... revenge II verb წიგნ. შურისძიება (შურს იძიებს), შურისგება; სამაგიეროს... revengeful adjective 1) შურისმაძიებელი, შურისძიების სურვილით აღსავსე;... revengefully adverb შურისმაძიებლურად, შურისმგებლურად, შურისძიების... revengefulness noun შურისმაძიებლობა, შურისმგებლობა; your revengefulness... revenger noun არქ. შურისმაძიებელი, შურისმგებელი. revenge tragedy noun შურისძიების ტრაგედია, სისხლიანი ტრაგედია (XVI-XVII... revenue noun 1. უპირატ. pl 1) საგადასახადო შემოსავლები... revenue stream noun მუდმივი შემოსავლის წყარო; შემოსავალი. reverb I noun (reverberation-ის შემოკლ.) 1. რევერბერაციის ეფექტი... reverb II = reverberate. reverberant adjective 1. ექოსავით რომ ისმის, ექოსავით რომ მეორდება; the hall... reverberate verb 1. 1) ʘ ექოსავით გაისმის, ექოსავით მეორდება; her voice... reverberation noun 1. ხშ. pl არაპირდაპირი შედეგი, რეზულტატი (ამა თუ იმ... reverberative adjective სპეც. რევერბერაციული; ამრეკლი, არეკვლითი. reverberator noun 1. რევერბერატორი, რევერბერაციის ეფექტის შესაქმნელი... reverberatory = reverberatory furnace. reverberatory furnace noun მეტალ. რევერბერაციული / ამრეკლი ღუმელი. revere verb ჩვეულ. pass წიგნ. ღრმად პატივისცემა (პატივს სცემს)... reverence I noun წიგნ. 1. ღრმა პატივისცემა, მოწიწება, მოკრძალება;... reverence II verb პატივისცემა (პატივს სცემს); თაყვანისცემა. reverend I noun საუბ. სასულიერო პირი, მღვდელი; ღირსი მამა.
‹‹ ‹ ... 136 137 138 139 140 ... › ››