|
|
 |
მოიძებნა 692 სიტყვა-სტატია |
 |
|
|
|
 |
|
digamy
noun
... (განქორწინების ან მეუღლის გარდაცვალების შემდეგ).
dioptric II
adjective
1. დიოპტრიკული;
2. გარდამტეხი.
dissipate
verb
... ენერგიის სითბურ ენერგიად გარდაქმნა (გარდაქმნის);
5...
dissolution
noun
... დაცემა;
6. სიკვდილი, გარდაცვალება;
7. მოძვ...
distant
adjective
... მანერა;
6. ძველი, გარდასული; შორეული, რაიმე...
distinct-stage insects
plural noun
ენტ. სრული გარდაქმნის მქონე მწერები.
donatio mortis causa
noun
ლათ. იურ. გარდაცვალების წინ ვინმესთვის...
double indemnity
noun
... (უბედური შემთხვევებისაგან გარდაცვალების შემთხვევაში).
downfall
noun
... მიერ ძალაუფლების დაკარგვა გარდაუვალი იყო;
3) დაცემის...
dramatic
adjective
... dramatic identification გარდასახვა;
2. დრამატული...
drastic
adjective
... alterations ძირეული გარდაქმნების განხორციელება;...
drop II
verb
... მოკვდომა (˂მო˃კვდება), გარდაცვალება; he dropped off...
drugstore
noun
... აფთიაქი, სადაც წამლების გარდა იყიდება ჟურნალები...
dry II
adjective
... ნებისმიერი მიზეზით, გარდა წყალში დახრჩობისა; ბ)...
due to
phrase preposition
... იგი ფილტვების ანთებით გარდაიცვალა; he failed due to...
early II
adverb
... died early in life ადრე გარდაიცვალა, ახალგაზრდა მოკვდა;...
eaves
noun
... და მრ. რ. 1) არქიტ. ლავგარდანი, სახურავის კიდე, რომელიც...
edict
noun
1) ედიქტი, ბრძანებულება;
2) გარდაუვალი კანონი; edicts of...
eleven
noun
... თერთმეტი მოწაფე (იუდას გარდა);
⌇ eleven fives are...
éloge
noun
ფრანგ. გარდაცვლილის პატივსაცემად წარმოთქმული სიტყვა.
else
adverb
1. კიდევ, გარდა; anything else? კიდევ...
end I
noun
...
3. 1) სიკვდილი, გარდაცვალება, აღსასრული; to be...
endowment
noun
... პირი გარკვეული ვადისათვის გარდაიცვლება) ან თავად...
ensue
verb
... must ensue კატასტროფა გარდაუვალია, ამას აუცილებლად...
entail I
noun
... თვისებები;
4. რისამე გარდაუვალი შედეგი; რაც...
epoch
noun
... ეპოქა;
2) გადამწყვეტი / გარდატეხის მომენტი (ისტორიაში...
escapeless
adjective
იშვ. გარდაუვალი; escapeless fate გარდაუვალი ბედი.
escutcheon
noun
... მოძვ. მემორიალური დაფა გარდაცვლილის გერბის...
etherify
verb
ქიმ. ეთერიფიკაციის მოხდენა (˂მო˃ახდენს), ეთერად გარდაქმნა.
etherize
verb
...
2. ქიმ. ეთერად გარდაქმნა (გარდაქმნის).
|
|
 |
|
 |
|
|
|
|