ავტორიზაცია | რეგისტრაცია | პაროლის აღდგენა | რეგისტრაციის აქტივაცია
Margaliti დიდი ინგლისურ-ქართული ონლაინ-ლექსიკონი

      
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

უკანასკნელი დამატებები

სხვა ლექსიკონები

მოიძებნა 33894 სიტყვა-სტატია ‹‹ ... 511 512 513 514 515 ... ››
improgressive adjective 1) არაპროგრესული; 2) პროგრესს რომ არ განიცდის.
impromptu III adverb ... წინასწარმოუმზადებლად ლაპარაკი; this was done almost...
improper adjective ... ხე; 2. 1) არასწორი; მცდარი; improper...
improper fraction noun მათ. არაწესიერი წილადი.
improperly adverb ... უვარგისად; 2. არასწორად; მცდარად, შეცდომით;...
impropriety noun ... უადგილობა; 2. არასწორის თვისება, უსწორობა;...
improvable adjective ... 2. ს.-მ. მელიორაციის მოხდენა / გაუმჯობესება...
improve verb ... has improved მას მართლწერა გაუუმჯობესდა; to improve in...
improvement noun ... regulation საგზაო მოძრაობის მოწესრიგება; to devise...
improver noun ... 1 და 2; 2. სტაჟიორი; პრაქტიკანტი.
improvidence noun 1. წინდაუხედაობა, არაშორსმჭვრეტელობა; 2...
improvident adjective 1. წინდაუხედავი, არაშორსმჭვრეტელი;...
improvidently adverb 1. წინდაუხედავად, არაშორსმჭვრეტელურად; 2...
improvise verb 1. იმპროვიზაციით დაწერა (დაწერს) / შესრულება...
imprudence noun 1) არაკეთილგონიერება, უგუნურება;...
imprudent adjective რაკეთილგონიერი, უგუნური;...
impudence noun ... / brazen / impudence საოცრად უტიფარი ადამიანი; to have...
impudent adjective ... charge [demand] ურცხვი ბრალდება [მოთხოვნა]; impudent...
impugn verb წიგნ. რაიმეში ეჭვის შეტანა...
impulse I noun ... [strong] impulse to smth. რაიმესათვის ახალი [ძლიერი]...
impulse II verb იშვ. ბიძგის ან სტიმულის მიცემა (მისცემს); სამოქმედოდ აღძვრა.
impulsion noun ... სამოქმედოდ აღძვრა; at the impulsion of smb...
impulsive adjective ... ბავშვი; 2. მამოძრავებელი, სამოქმედოდ...
impulsively adverb იმპულსურად.
impunctual adjective რაპუნქტუალური; არაზუსტი; დაგვიანებული.
impunity noun ... დაუსჯელად ვისიმე შეურაცხყოფა; ბ) უვნებლად...
impure adjective ... შერეული, მინარევის მქონე, არაერთგვაროვანი; impure butter...
imputable adjective 1. ვინმეს / რაიმეს რომ შეიძლება მიეწეროს;...
imputation noun (of) რაიმეში დადანაშაულება, რისამე...
imputative adjective ვინმეს ბრალად რომ ედება; ვინმეს / რაიმეს რომ მიეწერება.
‹‹ ... 511 512 513 514 515 ... ››

ონლაინ-ლექსიკონში მოთავსებულ მასალაზე ყველა უფლება დაცულია. ტექსტის უნებართვო გავრცელება ან კოპირება ნაწილობრივ ან მთლიანად, ნებისმიერი სახით და საშუალებით აკრძალულია.

დიზაინი და პროგრამირება: გიორგი ქერეჭაშვილი



0.6568