1. თავში დარტყმით გონების დაკარგვინება (˂და˃აკარგვინებს), დარეტიანება; the fall stunned me for a moment დაცემამ წამით გონება დამაკარგვინა / დამარეტიანა; the impact of the ball has stunned her ბურთის მოხვედრისგან ქალმა გონება დაკარგა; the animals are stunned before slaughter დაკვლამდე სასაკლაოზე საქონელს თავში დარტყმით გონებას აკარგვინებენ / არეტიანებენ;
2. 1) გაოგნება (˂გა˃აოგნებს); his sudden death stunned his friends and colleagues მისმა უეცარმა სიკვდილმა მისი კოლეგები და მეგობრები გააოგნა;
2) განცვიფრება (˂გან˃აცვიფრებს), გაოცება; დიდი შთაბეჭდილების მოხდენა, აღფრთოვანება; they were stunned by the view from the summit გაოცებულები / აღფრთოვანებულები იყვნენ მწვერვალიდან გადაშლილი ხედით.