1. ყვირილი (ყვირის; უყვირის), დაყვირება; ხმამაღლა ლაპარაკი; stop shouting შეწყვიტე ყვირილი; to shout loudly ხმამაღლა ყვირილი;
2. წამოყვირება (˂წამო˃იყვირებს), წამოძახება; ხმამაღლა წარმოთქმა / თქმა (აგრ. to shout out); to shout out in pain ტკივილისაგან წამოყვირება; to shout approval საკუთარი მოწონების ხმამაღლა წარმოთქმა; the captain shouted instructions to his team კაპიტანი ხმამაღლა აძლევდა მითითებებს თავისი გუნდის წევრებს;
▭ to shout smb. down ვისიმე ხმის ჩახშობა (˂ჩა˃ახშობს) / დაფარვა; the speaker was shouted down by a group of protesters ორატორის ხმა დაფარა უკმაყოფილო ადამიანების შეძახილებმა.