1. წიგნ. აღტაცება, აღტყინება; აღფრთოვანება; he listened with rapture to her singing იგი აღტაცებით უსმენდა ქალის მღერას; the children gazed at her in rapture ბავშვები ქალს აღტაცებულნი მიშტერებოდნენ;
2. (the R.) რელიგ. ზეცად ცოცხლად ატაცება (ქრისტეს მეორედ მოსვლისას);
◇ to be in [to go into, to send into] raptures ʘ აღტაცებულია, აღფრთოვანებულია [აღტაცებაში მოსვლა, აღტაცებაში მოყვანა]; the critics went into raptures about her performance კრიტიკოსები აღტაცებულნი დარჩნენ ქალის შესრულებით; the last minute goal sent the fans into raptures ბოლო წუთზე გატანილმა გოლმა გულშემატკივრები აღტაცებაში მოიყვანა.