1. 1) წინსწრება;
2) პირველრიგითობა; უპირატესობა; პრიორიტეტი; to take [to have] precedence of smth. რაიმესთან შედარებით პრიორიტეტის / უპირატესობის მიღება / მოპოვება [ქონა]; პირველ რიგში განხილვა / გაკეთება [შდრ. აგრ. 2]; financial measures take precedence of other matters ურიველეს ყოვლისა / პირველ რიგში ფინანსური ღონისძიებები განიხილება;
2. პირველობა (მნიშვნელობით, რანგით და ა.შ.); უფრო მაღალი მდგომარეობა; to take / to have / precedence of smb. წოდებით / თანამდებობით ვინმეზე მაღლა დგომა [შდრ. აგრ. 1 1)]; the order of precedence, rules for precedence რიგითობის წესის დაცვა (ოფიციალურ შემთხვევებში); in order of precedence (მნიშვნელობით, რანგით და ა.შ.) რიგითობის მიხედვით.