მეთუნე,
მექოთნე (
ქოთნებისა და სხვ. თიხის ნაწარმის მკეთებელი ხელოსანი);
◇ potter's field ა) ბიბლ. მეთუნის მიწა (იუდას 30 ვერცხლით უცხოთა სასაფლაოდ ნაყიდი მიწა მათეს სახარების მიხედვით); ბ) უპირატ. ამერ. მაწანწალებისთვის, დაუდგენელი ვინაობის პირებისთვის, დამნაშავეებისთვის და მისთ. განკუთვნილი სასაფლაო.