(pleaded [ʹpli:dɪd];
ამერ.
აგრ. pled)
1. იურ. 1) ბრალდებულის მიერ სასამართლოზე განცხადების გაკეთება (˂გა˃აკეთებს) თავის დამნაშავედ ცნობის ან არცნობის შესახებ; to plead guilty ʘ თავი დამნაშავედ ცნო, დანაშაული აღიარა; to plead not guilty ʘ თავს უდანაშაულოდ ცნობს, დანაშაულს არ აღიარებს [შდრ. აგრ. 2)]; how do you plead? ცნობთ თუ არა თავს დამნაშავედ? (მოსამართლის მიერ ბრალდებულისადმი დასმული კითხვა საქმის მოსმენის დაწყების წინ );
2) ბრალდებულის დამცველად გამოსვლა (გამოვა), ბრალდებულის ინტერესების დაცვა (სასამართლოზე); to plead one's good faith საკუთარი პატიოსნების მტკიცება; to plead not guilty ბრალდებულის უდანაშაულობის მტკიცება, ბრალდებულის გამართლების თხოვნით გამოსვლა [შდრ. აგრ. 1)];
3) შესაგებლის წარდგენა (წარადგენს);
4) სარჩელის შეტანა (შეიტანს); საქმის აღძვრა;
2. თავის გასამართლებლად რისამე მოხმობა (˂მო˃იხმობს) / მომიზეზება; to plead insanity იურ. თავის გასამართლებლად დანაშაულის ჩადენის დროს შეურაცხადად ყოფნის დასახელება; to plead ignorance [fatigue] მიზეზად არცოდნის [დაღლილობის] დასახელება; თავის არცოდნით [დაღლილობით] მართლება; to plead difficulties სიძნელეების მომიზეზება; მიზეზად სიძნელეების დასახელება;
3. (with) თხოვნა (სთხოვს), მუდარა, ვედრება; მიმართვა, მოწოდება; to plead with smb. for smth. ვინმესთვის რისამე თხოვნა / ვედრება; she pleaded with him not to go ქალი ემუდარებოდა, არ წასულიყო.
მეზობელი სიტყვები
