1. ლანძღ. 1) დაწყევლა (˂და˃წყევლის); damn him! ეშმაკსაც წაუღია მისი თავი! ეშმაკმა დალახვროს! charity be damned! ეშმაკსაც წაუღია გულმოწყალება! be damned to you ჯანდაბამდის გზა გქონია! (I'll be) damned if I go there საუბ. წყეულიმც ვიყო, თუ იქ წავიდე;
2) ლანძღვა (ლანძღავს), გინება; to curse and damn ლანძღვა-გინებით აკლება;
2. გაკიცხვა (˂გა˃კიცხავს), დაგმობა; დაწუნება; to damn a play პიესის სტვენით შეხვედრა (დაწუნების ნიშნად); the book was damned by critics წიგნი კრიტიკის ქარცეცხლში გაატარეს; with this latest foolish action he had damned himself in everyone's opinion თავისი ამ ბოლო სულელური საქციელით ყველას წინაშე მოიჭრა თავი;
3. ვინმეს დაღუპვა (˂და˃ღუპავს); ʘ დამღუპველი აღმოჩნდება (ვინმესთვის); to damn smb.'s prospects ვინმესთვის კარიერის გაფუჭება;
4. (to)
ეკლ. ʘ ჯოჯოხეთს განუწესებს, წაწყმედს;
5. (to) მოძვ. განწირვა (განწირავს); მისჯა; damned to eternal silence განწირული სამუდამო მდუმარებისათვის;
6. შორისდ. მნიშვნ. ეშმაკმა წაიღოს! ეშმაკმა დალახვროს! (აგრ. damn it! damn it all!) (oh) damn! I've forgotten the book ჯანდაბა ჩემს თავს! წიგნი დამრჩა;
◇ as near as damn it თითქმის, კინაღამ [იხ. აგრ. dammit]; to damn with faint praise დამცინავად / ორაზროვნად შექება; ≅ კიდეც აქებს და კიდეც აძაგებს; I'll see you damned first ეგღა მაკლია, მეტი საქმე არა მაქვს.