|
|
|
|
confirm
verb
1. დადასტურება (˂და˃ადასტურებს), დამოწმება; the report...
confirmation
noun
1. დადასტურება, დამტკიცება, დამოწმება; confirmation of...
confirmative
adjective
დამადასტურებელი, დამამტკიცებელი.
confirmatory
adjective
1. = confirmative;
2. ეკლ. მოძვ. საკონფირმაციო...
confirmed
adjective
1. ქრონიკული; confirmed invalid ქრონიკული...
confirmee
noun
ეკლ. კონფირმანტი.
|
|
 |
|
 |
|
| |
|
|