|
|
|
მოიძებნა 131 სიტყვა-სტატია |
|
|
|
|
|
|
denegation
noun
წიგნ. უარყოფა, უარი.
dene hole
noun
არქეოლ. ხელოვნური გამოქვაბული, მღვიმე (ინგლისისა და...
denga
= dengue.
dengue
noun
ტროპიკული ციება (ვირუსული დაავადება).
dengue fever
= dengue.
deniable
adjective
სადავო, საკამათო; it's not deniable that საკამათო არ...
denial
noun
1. 1) უარყოფა; უკუგდება; აცილება; sweeping denial...
denier
noun
1. ისტ. დენიე (ფრანგული წვრილი ფული);
2. [ჩვეულ...
denigrate
verb
1. წიგნ. ცილისწამება (ცილს სწამებს), ჩირქის...
denigrated
adjective
1. წიგნ. სახელგატეხილი, შერცხვენილი; ჩირქმოცხებული;...
denigration
noun
1. წიგნ. ცილისწამება, ჩირქის მოცხება;
2. იშვ...
denigrator
noun
წიგნ. ცილისმწამებელი, დიფამატორი.
denim
noun
ერთგვარი მკვრივი ბამბის ქსოვილი (ჯინსის ან სხვა...
Denisovan
noun
პალეონტ. დენისოველი, დენისელი, დენისოველი / დენისელი...
denitrate
verb
ქიმ. დენიტრაციის მოხდენა (˂მო˃ახდენს), დენიტრირება.
denitrification
noun
ბიოქ. დენიტრიფიკაცია (აზოტოვანი ნაერთების მოლეკულურ...
denitrify
verb
ბიოქ. დენიტრიფიკაციის მოხდენა (˂მო˃ახდენს).
denitrize
იშვ.
1. = denitrate;
2. = denitrify.
denizen I
noun
1. წიგნ. მცხოვრები, მკვიდრი; denizens of the village...
denizen II
verb
1) უცხოელისათვის მოქალაქეობის უფლებების მინიჭება...
Denmark
noun
დანია (სახელმწიფო ჩრდილოეთ ევროპაში).
dennet
noun
ორთვალა (ეტლი).
denominate I
adjective
მოძვ. სახელი რომ აქვს, სახელდებული.
denominate II
verb
1) სახელის დარქმევა (დაარქმევს); წოდება;
2) აღნიშვნა...
denomination
noun
1. სახელის დარქმევა, წოდება; დენომინაცია; აღნიშვნა...
denominational
adjective
1) ამა თუ იმ სარწმუნოებისა, რჯულისა; denominational...
denominative
adjective
1. სახელდებითი; სახელდების ფუნქციის მქონე;
2. გრამ...
denominator
noun
მათ. წილადის მნიშვნელი; to find [to reduce to] a...
denotata
denotatum-ის pl.
denotation
noun
1. აღნიშვნა; გამოსახვა;
2. ნიშანი; დასახელება;...
|
|
|
|
|
|
|
|
|