(
pl summings-up [͵sʌmɪŋz-])
1. იურ. მოსამართლის დასკვნითი / შემაჯამებელი სიტყვა (რომლითაც იგი ნაფიც მსაჯულებს მიმართავს, სანამ ისინი ვერდიქტის გამოსატანად გავიდოდნენ) [შდრ. აგრ. sum II 1)]; in his summing-up, the judge said that it was dangerous to convict on this evidence alone თავის შემაჯამებელ სიტყვაში მოსამართლემ თქვა, რომ მხოლოდ ამ მტკიცებულებათა საფუძველზე ბრალდებულის დამნაშავედ ცნობა სახიფათო იქნებოდა;
2. რისამე შეჯამება, საერთო დასკვნის გამოტანა (რისამე შედეგების და მისთ. შესახებ).