1. მეფობა (მეფობს), მართვა, ʘ განაგებს (ქვეყანას); Queen Victoria reigned for 64 years დედოფალმა ვიქტორიამ 64 წელი იმეფა;
2. ʘ ამა თუ იმ სფეროში და მისთ. საუკეთესოა, უმნიშვნელოვანესი ადგილი უჭირავს; დომინირებს;
3. ლიტ. ბატონობა (ბატონობს), გავრცელებულობა (იდეისა, გრძნობისა და ა.შ.); chaos reigned after the first snow of the winter ზამთრის პირველი თოვლის მოსვლის შემდეგ ქაოსმა დაისადგურა; silence reigned სიჩუმე გამეფდა / ჩამოვარდა;
◇ better to reign in hell than serve in heaven ანდ. სამოთხეში მოსამსახურედ ყოფნას ჯოჯოხეთში მეფობა სჯობიაო.