1. მედ. 1) ჭირი; ეპიდემიური ხასიათის მძიმე, ჩვეულ. სასიკვდილო დაავადება; cattle plague მსხვილფეხა რქოსანი საქონლის ჭირი; bird plague ფრინველის გრიპი;
2) (the plague) შავი ჭირი, განსაკ. შავი ჭირის ბუბონური ფორმა (აგრ. bubonic plague); pneumonic plague შავი ჭირის ფილტვის ფორმა;
2. 1) უბედურება, განსაცდელი; ეპიდემია; AIDS has been called the plague of the twentieth century შიდსს მეოცე საუკუნის ჭირი უწოდეს; bird flu plague, the plague of bird flu ფრინველის გრიპის ეპიდემია;
2) მოზღვავება, შემოსევა (მავნებელი მწერებისა, ცხოველებისა და მისთ.); a plague of rats ვირთხების შემოსევა;
◇ to avoid smb., smth. like the plague ʘ საუბ. ვინმეს, რამეს ჭირივით ერიდება / უფრთხის.