1. გა(მო)რჩევა, განსხვავება; გამიჯვნა; nice / fine / distinction მცირე განსხვავების / სხვაობის შემჩნევის უნარი [შდრ. აგრ. 2];
2. განსხვავება, სხვაობა; nice [vital] distinction მცირე / უმნიშვნელო [არსებითი] განსხვავება [შდრ. აგრ. 1]; distinction in meaning განსხვავება მნიშვნელობაში; without distinction განსხვავების გარეშე, განუსხვავებლად; გამონაკლისის გარეშე; განურჩევლად; in distinction from smth. რაიმესაგან განსხვავებით; a distinction without a difference არაარსებითი გამიჯვნა; მოჩვენებითი განსხვავება; to make / to draw / a distinction between smth. რისამე გა(მო)რჩევა / განსხვავება; to see no distinction between two things ʘ ორ საგანს / მოვლენას შორის განსხვავებას ვერ ხედავს;
3. განმასხვავებელი ნიშანი; თავისებურება; the chief distinction of Egyptian sculpture ეგვიპტური სკულპტურის ძირითადი თავისებურება / მთავარი დამახასიათებელი ნიშანი;
4. 1) პატივისცემა, მოწიწება; to load smb. with distinction
განსაკუთრებული პატივისცემით / მოწიწებით მოპყრობა; to give / to grant / smb. distinctions პატივისცემა, პატივისცემის გამოხატვა / დემონსტრირება (
საჯაროდ, სხვადასხვა ცერემონიების დროს და ა.შ.);
2) ჯილდო; to confer a distinction on smb. ვისიმე დაჯილდოება;
3) უმაღლესი შეფასება (გამოცდაზე);
5. 1) დიდგვაროვნობა, წარჩინებულობა; person of distinction დიდგვაროვანი / წარჩინებული პიროვნება;
2) სახელგანთქმულობა, სახელოვნება; man of distinction ცნობილი ადამიანი / კაცი; writer of distinction პოპულარული / გამოჩენილი მწერალი;
3) ორიგინალურობა; განსაკუთრებულობა; ინდივიდუალობა; distinction of style სტილის თავისებურება;
4) გამორჩეულობა, უნაკლობა; to serve with distinction უმწიკვლოდ / უნაკლოდ სამსახური; the book has distinction ეს შესანიშნავი წიგნია;
6. არქ. გა(მო)რჩევის, გამოცნობის / შეცნობის უნარი; გამჭრიახობა;
7. მოძვ. 1) კატეგორია, კლასი;
2) რანგი, ხარისხი.