(
pl Bs, B's, b's [bi:z])
1. ინგლისური ანბანის მე-2 ასო;
2. (B) სერიის მეორე ნომერი;
3. (B) ნიშანი "კარგი"; a B in history "კარგი" ისტორიაში;
4. (B)
მუს. სი;
5. (b) მათ. b (ცნობილი სიდიდის აღნიშვნა);
6. (B) ზედს. მნიშვნ. (აგრ. როგორც რთული სიტყვის კომპონენტი) 1) ასო B-ს ფორმისა, B-სებრი, B-ს მსგავსი;
2) რიგით, რანგით მეორე; grade B, B grade მეორე ხარისხისა, მეორეხარისხოვანი;
◇ not to know B from a bull's foot ≅ არაფერი გაეგება, ინჩიბინჩი არ იცის; კამეჩის რქაში ზის; B flat ხუმრ. ბაღლინჯო; the three Bs დიდი სამეული (ბახი, ბეთჰოვენი, ბრამსი).