|
|
|
bad-mouth
verb
ამერ. სლ. ცილისწამება (ცილს სწამებს); ჩირქის მოცხება...
deep-mouthed
adjective
ბოხი და როხროხა (ითქმის ხმის შესახებ); a deep-mouthed...
flap-mouthed
adjective
იშვ. დიდტუჩა, სქელტუჩა.
foot-and-mouth disease
noun
ვეტ. თურქული.
foul-mouthed
adjective
ავყია, ენაბილწი; ბილწსიტყვაობა რომ ახასიათებს.
frog-mouth
noun
1. ზოოლ. თეთრფეხა უფეხურა (Podargidae fam.);
2...
full-mouthed
adjective
1. ხმამაღალი, მქუხარე; full-mouthed welcome ხმაურიანი...
gold-mouthed
adjective
ოქროპირი, ტკბილმოუბარი.
hand-to-mouth
adjective
ძლივს / გაჭირვებით სამყოფი; a hand-to-mouth existence...
hard-mouthed
adjective
1. აღვირს / ლაგამს ადვილად რომ არ ემორჩილება (ითქმის...
honey-mouthed
adjective
ტკბილმოუბარი; პირმოთნე, პირფერი, ქლესა.
hoof-and-mouth disease
noun
ვეტ. თურქული.
loud-mouthed
adjective
საუბ. ხმაურიანი, მყვირალა, შემაწუხებელი; ყბედი...
mealy-mouthed
adjective
ფრთხილი, პირდაპირ რომ არ იტყვის სათქმელს, უხეშ...
mouth I
noun
(pl mouths [maʊðz])
1. 1) პირი; to open one's...
mouth II
verb
1. 1) მაღალფარდოვნად / საზეიმო ტონით ლაპარაკი...
mouther
noun
1. იხ. mouth II + -er² I 1;
2. გაბღენძილი ან ბაქია...
mouth-filling
adjective
მაღალფარდოვანი; a mouth-filling compliment [oath]...
mouth-friend
noun
სიტყვით, და არა საქმით მეგობარი.
mouthful
noun
1. 1) ის რაოდენობა, რასაც პირი იტევს / რაც პირში...
mouth-gag
noun
მედ., ვეტ. ერთგვარი იარაღი, რომელსაც პირის...
mouth-honour
noun
არაგულწრფელი ქათინაური.
mouth-organ
noun
1. ტუჩის ჰარმონიკა;
2. პანის ფლეიტა, სირინქსი.
mouthpiece ან mouth-piece
noun
1. ინსტრუმენტის, ტელეფონისა და ა.შ. ის ნაწილი, რომელიც...
mouth-to-mouth method
noun
ხელოვნური სუნთქვა "პირით-პირში" (რეანიმაციის მეთოდი).
mouth-wash
noun
პირის ღრუს სავლები; კბილის ელექსირი.
mouth-watering
adjective
1) მადისმომგვრელი, მადისაღმძვრელი;
2) ძლიერი სურვილის...
mouthy
adjective
1. მაღალფარდოვანი (ითქმის ენის / მეტყველების შესახებ);...
open-mouthed
adjective
1. 1) პირღია;
2) გაოცებისაგან პირდაღებული; to stand...
|
|
 |
|
 |
|
|
|
|