|
|
|
| peeper¹ | |
noun |
| [ʹpi:pə(r)] | ||
1. ჩუმად თვალის მადევნებელი / მოთვალთვალე; peepers and eavesdroppers მალულად მზირალნი / მაცქერალნი და მიყურადებულნი; 2. უპირატ. pl სლ. თვალი; his stupid peepers მისი უაზრო თვალები; 3. ამერ. სლ. 1) კერძო დეტექტივი / გამომძიებელი; 2) იშვ. პოლიციელი; 4. სლ. 1) სარკე; 2) ჭოგრი; 3) pl სათვალე. |
||