|
|
|
| amplification | |
noun |
| [͵æmplɪfɪʹkeɪʃn] | ||
1. გაფართოება, განვრცობა; the matter requires amplification საკითხი მოითხოვს შემდგომ დამუშავებას; 2. 1) განვითარება, ამპლიფიკაცია (აზრისა, წინადადებისა); 2) ლინგვ. გავრცობა; amplification of the predicate შემასმენლის გავრცობა; 3. გრამ. დამატება; 4. ელექტრ., რად. გაძლიერება (ბგერისა, სიმძლავრისა, ელექტრული დენისა და ა.შ.); 5. გადიდება (ოპტიკური ხელსაწყოსი); 6. ბიოლ. ამპლიფიკაცია, რაოდენობის გამრავლება; ასლის შექმნა, კოპირება (გენისა, დნმ-ის ფრაგმენტისა და სხვა); ⌇ amplification factor ელექტრ., რად. გაძლიერების კოეფიციენტი. |
||