Recent Additions

	anthroponoticanthroponosisgreater snipegreat snipeEuropean ComissionCouncil of the European UnionEuropean CouncilCouncil of Europesmooge I, IIrabbit holesmoodgersmoodge IIsmoodge Ipioneering IIsharon fruit

Other Dictionaries

	E, e				‹‹ ‹ ... 116 117 118 119 120 ... › ››

	expatriate II adjective 1. სხვა ქვეყანაში მომუშავე ან დროებით მცხოვრები [იხ... expatriate III verb 1. სამუშაოდ ან დროებით საცხოვრებლად სხვა ქვეყანაში... expatriation noun 1. ექსპატრიაცია, სხვა ქვეყანაში საკუთარი ნებით... expect verb 1. ლოდინი (ელოდება, ელის); I expected you yesterday... expectable adjective მოსალოდნელი. expectance მოძვ. = expectancy. expectancy noun 1. ლოდინი, მოლოდინი; 2. იმედი, მოლოდინი, ვარაუდი;... expectant adjective 1. მომლოდინე, ვინმეს ან რაიმეს რომ ელოდება; 2... expectation noun 1. 1) მოლოდინი; in expectation of smth. რისამე... expectative adjective 1. ლოდინისა; 2. მოსალოდნელი. expected adjective 1) სავარაუდო, შესაძლო, მოსალოდნელი; 2) სამხ... expectedly adverb როგორც ეს მოსალოდნელი იყო. expectorant noun მედ. ამოსახველებელი საშუალება. expectorate verb 1. ამოხველება (˂ამო˃ახველებს), ნახველის ამოღება;... expectoration noun 1. ამოხველება, ნახველის ამოღება; 2. ნახველი. expede verb შოტლ. ოფიციალური დოკუმენტის გაგზავნა (˂გა˃გზავნის). expedience, expediency noun 1. მიზანშეწონილობა; on grounds of expedience რისამე... expedient I noun ყოველგვარი ხერხი, ხრიკი ამა თუ იმ (ხშ. ეგოისტური)... expedient II adjective 1. მიზანშეწონილი; 2. ამა თუ იმ (ხშ. ეგოისტური)... expediential adjective იშვ. პრაქტიკული თვალსაზრისით მიზანშეწონილი. expedite I adjective იშვ. 1. 1) თავისუფლად / შეუფერხებლად მოძრაობა /... expedite II verb წიგნ. 1. დაჩქარება (˂და˃აჩქარებს); ხელის შეწყობა;... expediter noun 1. იხ. expedite II + -er² I 1; 2. 1) ექსპედიტორი... expedition noun 1. 1) ექსპედიცია; an expedition to the North Pole... expeditionary adjective ექსპედიციისა, საექსპედიციო; expeditionary force... expeditionist noun ექსპედიციის მონაწილე. expeditious adjective წიგნ. 1. 1) სწრაფი, ჩქარი; expeditious march... expel verb 1. გარიცხვა (˂გა˃რიცხავს), გაგდება, გაძევება; to expel... expellant = expellent. expellee noun გადასახლებული / გაძევებული / დეპორტირებული პირი.
‹‹ ‹ ... 116 117 118 119 120 ... › ››