Recent Additions

	anthroponoticanthroponosisgreater snipegreat snipeEuropean ComissionCouncil of the European UnionEuropean CouncilCouncil of Europesmooge I, IIrabbit holesmoodgersmoodge IIsmoodge Ipioneering IIsharon fruit

Other Dictionaries

	C, c				‹‹ ‹ ... 221 222 223 224 225 ... › ››

	confederacy noun 1. კონფედერაცია; ლიგა; სახელმწიფოთა კავშირი... confederal adjective კონფედერალური, კონფედერაციასთან დაკავშირებული; ისტ... confederate I noun 1. კონფედერაციის წევრი, კონფედერატი, მოკავშირე; 2... confederate II adjective 1. მოკავშირე; კავშირისა; ფედერაციული; 2. (C.) ამერ... confederate III verb კავშირად / ფედერაციად გაერთიანება (˂გა˃აერთიანებს;... Confederate States (of America) plural noun ამერ. ისტ. ამერიკის კონფედერაციული შტატები... confederation noun კონფედერაცია, კავშირი. confederative adjective კონფედერაციული. confer verb 1. ჩუქება (აჩუქებს), ბოძება, მინიჭება; to confer a... conferee noun 1. მოლაპარაკების, კონფერენციის ან თათბირის... conference noun 1. 1) კონფერენცია; regional conference რეგიონალური... conference call noun ტელ. კონფერენც-ზარი, კონფერენც-კავშირი (ერთდროული... conférencier noun ფრანგ. 1. ორატორი, მომხსენებელი; 2. კონფერენციის... conferencing noun თათბირის და ა.შ. ორგანიზაცია / ჩატარება; თათბირში და... conferment noun მინიჭება, მიკუთვნება (წოდებისა, ხარისხისა). conferruminate adjective ბოტ. შეზრდილი, მჭიდროდ ერთმანეთს მიკრული (ითქმის... conferva noun (pl confervae, აგრ. -s [-z]) ბოტ. მწვანე წყალმცენარე... confervae conferva-ს pl. confess verb 1. გამოტყდომა (გამოუტყდება), აღიარება, გამხელა; to... confessant noun ეკლ. აღმსარებელი confessedly adverb როგორც აღიარებულია, როგორც ითვლება. confession noun 1. 1) აღიარება, გამხელა (დანაშაულისა, შეცდომისა); the... confessional I noun ეკლ. სააღსარებო (აღსარებისათვის განკუთვნილი ადგილი... confessional II adjective 1. კონფესიონალური, სარწმუნოებრივი; confessional strife... confessionalism noun პოლიტ. კონფესიონალიზმი, მთავრობის ფორმირება რელიგიური... confessor noun 1. ეკლ. 1) აღსარების მიმღები მღვდელმსახური; სულიერი... confetti plural noun იტ. კონფეტი confidant noun მესაიდუმლე; ნდობით აღჭურვილი პირი. confidante noun 1. მესაიდუმლე (ქალი); ნდობით აღჭურვილი პირი... confide verb 1. (in) ნდობა (ენდობა), მინდობა; ვისიმე იმედის /...
‹‹ ‹ ... 221 222 223 224 225 ... › ››