1. 1) მაკავშირებელი, მაერთებელი; binding effect შეკვრის უნარიანობა (ფესვებისა, ბალახებისა და ა.შ.);
2) შემკვრელი; binding agent / medium / შემადუღებელი / შემკვრელი ნივთიერება (ცემენტი და ა.შ.); binding power შეკვრის უნარი;
2. რომ ავალდებულებს, ვალდებულს რომ ხდის; იურიდიულად სავალდებულო (ითქმის ხელშეკრულების / პირობის შესახებ); in a binding form ვალდებულების სახით; a promise given under compulsion is not binding ძალით გამოგლეჯილი დაპირება არაფერს გავალდებულებს; a legally binding contract იურიდიულად სავალდებულო კონტრაქტი.
Nearby words
